නිමිත්ත - සුනාමියෙන් පසු සැමියෙන් තම බිරිද පයපැළදි මුදුවෙන් හඳුනාගනී
පළමු දින
ආදාරේ උණුසුම්ම හාද්ද
තැබූ කොපුළ
කථා කරන දෑස් අග
බරව වෑස්සේන
උණු ලුණු කඳුලු
නොහදුනන්න ඇති
ඒ චණ්ඩ මහ රළ
ලුණු දියේ ගිලෙන විට ජීවිතය
අවසන් තත්ත්පරේ අසල
පොරබදන්න ඇති
මතකය දිව යන්න ඇති
අප ආ ගිය මං මාවත් දිග
මේ මහ සමුදුර අසලම
අප හෙළු සුසුම් වැල් සිනා වැල් පසුකර
ඔබ සොයන්නැති
සතර අත සොයන්නැති
ජීවිතය බෙදාගන්න
සපත කළ මගේ දෑත
කිසිවක් නොකී සත්සමදුර
ආපසු ගොස්ය කප්පරක් සිහින
අදුර පත්ලට රැගෙන
සොයා ආ විට
හාදු දුන් මුහුණු
සත් සියක් සිහින අත්හල මිනිසුන් අතර
හඳුනාගති ඔබ මම
පයපැළදි සිහින් මුදුවෙන්
අවසන
චණ්ඩ රළ රැගෙන ගොස් ඇත
මගේ සිහින මුහුණත
No comments:
Post a Comment