කාලය කෙතරම් සොඳුරුද..මිහිරියේ
අපි ආයේ මේ පාරේ
හමුවන්නේ කොහොමද
අපි අපිට ගසාගත්
වචන ගල්
පය පැටලිලා
ඇද වැටෙයි අපිම
දෙනෝදාහක් මැද
ආදරය ඉරාගෙන ටක්කෙටම දෙකට
බෙදාගෙන යමු දෙපසට
හදාගත් හීන
බෙදාගෙන වෙන වෙනම
ඉරාගමු හරි මැදින්
පොටෝ එක
ගොල්පෙස් පිට්ටනියේ මැද
කිටිකිටියේ බදාගෙන උන්න
තර්ක විතර්ක කලු කෝටයට
දෙන්න ඔබේ සුරත
උදුරා දමන්න
ඔය මංගල මුදුව
හදාගත් හීනය
බෙදාගෙන
බදාගෙන උන්නු
කාලයක නිමාවිය
හදවතේ හීල්ලුම් දාරගෙන
තන තනිම
යමු දෙමග
අතීතයේ නටඹුන් බලාගෙන
No comments:
Post a Comment