සංසාරේ පුරුද්දට
වස්සානේ ඇවිද්දුව
හන්තානේ පාමුලදි
ඇසට ඇස ඇමිණුව
අවසන් ඉඟිය ඇස් මතින් දී
අවසන් කවියක පදපේලී අතර සැගවී
අවසන් සුසුම ළයට පොදි බැඳ දී
අවසන දී ඈ ගියා ය...
මන්දාරම් අහස් කුස අසල
නින්නාද දෙන විහඟුන් පවා ගල්ව
එකම එක් ඇසිල්ලක් නොසෙල්වී උන්හ
ගලහ පරෙන් ඇය බොදව යන තුරුම
මැයි මාසයේ මුලදි ගැබ්බරව
මල් වැසි වලින් දෝවනව
මැයි මාසේ අගදි බිමහෙලුව
කහපාට මල්වැස්ම මත
සලකුණුව තිබුණි
ඇය නික්ම ගිය වග
සිහිල් සුළගක් පැමිණ
මල් පාවඩය රැගෙන
ගියේ යන්නටම
ඇගේ අවසන් සළකුණුද රැගෙන
රිදුමක සළකුණුය හදවතේ
ඉකියක් සිරව ඇත ළය මතේ
කඳුළක් පුපුරවා ඇස් කොනේ
අවසන දි ඇය නික්ම ගියා ය
No comments:
Post a Comment